شیطنتهای تحسین برانگیز!
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۵۲۶۱۵
خیلی از شوخیها و شیطنتهایی که به جسم و روح و شخصیت شما و دیگران آسیبی وارد نمیکنند، اگر خوب دقت کنید با خلاقیت و ایدههای تازهای همراه هستند و برخی دیگر اگر خلاقیتی ندارند، دستِکم لحظات شادی را برای انسان فراهم کردهاند. سایت «ترجمان» در مطلبی به قلم «الکس موران» استاد فلسفه آکسفورد و با ترجمه محمدابراهیم باسط به همین موضوع پرداخته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شیطنت اغلب رفتاری نادرست تلقی میشود و آنهایی که شیطنت میکنند تنبیه میشوند. با این همه وقتی داستان شیطنتکاریهای برخی افراد را میشنویم لبخند میزنیم و هوش و جسارتشان را میستاییم؛ مثل داستان دیدار اسکندر با دیوژنِ فیلسوف که اسکندر به او گفت هر آرزویی داشته باشد برآورده میکند و فیلسوف که ظاهراً در آفتاب لمیده بود، پاسخ داد «آرزویم این است بروی کنار و جلو نور آفتاب را نگیری». داستان این قبیل شیطنتها، چه واقعی باشد و چه ساختگی، بههرحال بامزه است و نوعی احساس همدلی در ما ایجاد میکند. واقعاً چرا شیطنتِ دیوژن را تحسین میکنیم و به رفتار تحقیرآمیز او با اسکندر میخندیم؟ آیا ممکن است در شیطنت نوع خاصی از فضیلت نهفته باشد و افراد اهل شیطنت سزاوار ستایش باشند؟
بااینحال، معتقدم افرادی که اهل شیطنتهایی از قبیل آنچه گفتیم، هستند فضیلتهای برجسته متفاوتی از خود بروز میدهند. آنچه در ادامه میخوانید برخی از دلایل مهمی است که چرا شیطنت میتواند قابل تحسین باشد.
من، آن یکی نیستم
اساساً شیطنت یکجور دردسر درستکردن از سرِ بازیگوشی و خوشدلی است که بیشتر با هدف سرگرمکردن افراد دخیل در آن اتفاق میافتد. بنابراین، جای تعجب نیست که یکی از فضیلتهای اصلی اهالی شیطنت خلقوخوی بازیگوش و خوشدلی آنها باشد. خیلی از ما در کودکی چنین خلقوخویی داریم، اما بعد که بزرگ میشویم از دستش میدهیم. برای همین افراد اهل شیطنت، به دلیل اینکه توانستهاند این خلقوخو را در خودشان نگه دارند، ستایشبرانگیزند. درواقع، بسیاری از بهترین کارهای شیطنتآمیز چیزی بیش از بروز همین خلقوخو نیستند. میشود گفت این کارها نتیجه شوق خاصی نسبت به زندگی یا شور زندگی هستند، از همان جنس که برتراند راسل در کتاب فتح خوشبختی آن را برای خوشبختی ضروری دانسته است.
اگر مثالی از خود راسل بزنیم این نکته روشنتر میشود. راسل را با عنوان «لُرد راسل» میشناختند، اما او با یک لرد راسلِ کاملاً متفاوتی نیز معاصر بود، یعنی لرد راسل اهل لیورپول که با نام ادوارد راسل شناخته میشد و وکیل و نویسنده هم بود. جای تعجب نیست که خیلیها به کرات این دو را با هم اشتباه میگرفتند و نامههای یکی را به آدرس دیگری میفرستادند و برعکس. در نتیجه این اشتباهگرفتنها، مکاتبات بامزهای بین این دو لرد راسل صورت میگیرد و در نهایت برای حل مشکل یکیشان به سردبیر«تایمز» نامه مینویسد و این نامه هم در تایمز منتشر میشود: جناب، به جهت خلطهای زنندهای که مکرراً رخ داده است، بدین وسیله استدعا داریم اعلام کنیم که هیچیک از ما آن دیگری نیست. با احترام/ راسل (برتراند، ارل راسل) / راسل اهل لیورپول (لرد راسل لیورپول).
دنیای جذابتر
بنابراین، شاید تعجبی نداشته باشد که بگوییم شیطنتکردن و همچنین کمک به داشتن یک زندگی شاد حتی میتواند طعنهزدن به خودِ مرگ باشد.
مثلاً یک راهب چینی که به خاطر شوخیها و شیطنتهایش به «بودای خندان» معروف شد حتی در مردنش هم دست از شیطنت بر نداشت. چون میدانست پس از مرگ او را با لباسش میسوزانند، وقتی فهمید در حال مردن است، جیبهایش را با باروت و ترقه پر کرد تا وقتی جسدش در مراسم تدفین، روی آتش منفجر میشود، پیروانش سرگرم و شوکه شوند و از خنده روی زمین غلت بزنند. به نظرم سخت بشود پیروزیای بزرگتر از این را بر مرگ تصور کرد. علاوه بر شوخطبعی و بازیگوشی، استعداد شیطنتکردن بهطور کلی از هوش و زیرکی نیز حکایت میکند. چنین شیطنتهایی حتی میتوانند برای اعتراضهای سیاسی کارآمد هم مفید باشند. به نظر من، شیطنت حتی میتواند زیربنای بسیاری از بهترین و مؤثرترین اعتراضهای سیاسی و نافرمانیهای مدنی باشد. اگر این درست باشد، افراد اهل شیطنت، نهتنها دیگر مزاحم نیستند، بلکه شاید جزئی اساسی از هر دموکراسی سالم به حساب میآیند. افراد اهل شیطنت دنیا را جذابتر و جای بهتری برای زندگی میکنند.
بسیاری از بهترین و درخشانترین ستارگان تاریخ، از هنرمندان و شاعران گرفته تا ماجراجویان و آشوبگران سیاسی، اهل شیطنت بودهاند.
منبع: قدس آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۵۲۶۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علائم فشار خون بالا
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، متخصص بیماریهای قلب و عروق، فشار خون بالا را به علت نداشتن علامت اختصاصی، قاتل خاموش خواند و گفت: نشانههایی ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن میتوان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.
بیشتر بخوانید: مصرف ۲ و نیم لیوان چای سبز در روز و کاهش فشار خونپرفشاری خون به معنای بالا بودن میزان فشاری است که بر اثر برخورد خون به دیواره سرخرگها ایجاد میشود. سرخرگها، رگهایی هستند که خون را از قلب به تمام اعضای بدن میرسانند. میزان فشار خون، با دو عدد مشخص میشود. فشار خون سیستولیک (عدد بالایی) نشان دهنده فشار وارد شده به دیوارهی سرخرگها در هنگام انقباض قلب است و فشار خون دیاستولیک (عدد پایینی) نشان دهنده فشار وارد شده به دیواره سرخرگها در هنگام آزاد شدن عضلات قلب (بین هر ضربان قلب) است.
بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیبهای چشمی و سکته مغزی میشود.فشار خون در حالت طبیعی باید کمتر از ۱۲۰/۸۰ باشد. در صورتی که فشار خون بین ۱۲۰/۸۰ تا۱۳/۹۹ باشد، شخص در معرض ابتلا به فشار خون بالا قرار دارد و فشار خون ۱۴۰/۹۰ و بالاتر نشان دهنده ابتلا به بیماری پرفشاری خون است. در دوران بارداری نیز فشار خون بارداری ، به طور طبیعی، باید کمتر از ۱۲۰/۸۰۰ باشد.
بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیبهای چشمی و سکته مغزی و آسیب به مغز میشود.چه افراد بیشتر در معرض پرفشاری خون هستند؟افزایش فشار خون در بین افراد بالاتر از ۴۵ سال متداول است. در این بین سهم مردان بیش از زنان است. این آمار در افراد بالای ۶۵ سال به عکس است به نحوی که زنان بیشتر تحت تاثیر پرفشاری خون قرار می گیرند.
مریم طاهرخانی، فلوشیپ اقدامات مداخلهای قلب و عروق و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فشارخون بالا را عامل اصلی بروز بیماریهای قلبی و عروقی و مرگ و میر دانست.
طاهرخانی، تنها راه تشخیص پرفشاری خون را، اندازه گیری آن با دستگاههای فشارسنج عنوان کرد و افزود: افراد میتوانند برای اندازهگیری فشارخون به مطب پزشک مراجعه کنند، یا به کمک دستگاه هولتر فشارخون در خارج از مطب و در یک بازه زمانی طولانی مدت فشارخون خود را پایش کنند، همچنین امکان اندازهگیری فشار به کمک دستگاههای ترجیحا اتوماتیک در منزل نیز وجود دارد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی اظهار کرد: توصیه میشود از فشارسنجهای بازویی استفاده شود و فرد حتما پنج دقیقه به حالت نشسته و در حالت استراحت قرار گیرد، علاوه بر این، افراد باید توجه داشته باشند تا نیم ساعت قبل از اندازه گیری فشار، ورزش نکنند و چای و قهوه نیز ننوشند.
وی درباره نحوه اندازهگیری صحیح فشار خون، عنوان کرد: فشارخون باید دو یا سه بار گرفته شود؛ میانگین دو عدد نزدیک به هم، فشارخون بیمار را نشان میدهد ضمنا بهتر است از هر دو دست فشار گرفته شود و اگر فشار دو دست با یکدیگر مغایرت داشت، معیار، دستی است که فشار بالاتری دارد.
کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون تا سال ۲۰۲۵ با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقعطاهرخانی، افزود: اتحادیه جهانی فشارخون بالا (World Hypertension organization)، فشار بزرگتر مساوی ۱۴۰ روی ۹۰ میلی متر جیوه را پرفشاری خون تعریف کرده است؛ بنابراین اگر فشار فردی در منزل بزرگتر مساوی ۱۳۵ روی ۸۵ میلی متر جیوه بود، باید به پزشک مراجعه کند، البته تشخیص فشارخون بر اساس یک بار اندازه گیری داده نمیشود.
فلوشیپ اقدامات مداخلهای قلب و عروق دانشگاه با اشاره به اینکه درمان فشارخون در افراد به تشخیص پزشک به طور معمول پس از دو تا سه بار ویزیت پزشک به فاصله یک تا چهار هفته و یا اندازه گیری فشارخون با هولتر، آغاز می شود، گفت: البته اگر فشارخون در رنج خطر باشد و عوارض ناشی از فشارخون در ارگانهای حیاتی دیده شود، باید در همان ابتدا درمان شروع شود
عضو هیأت علمی دانشگاه، تصریح کرد: بنا به توصیه اتحادیه جهانی فشارخون بالا، افراد بالغ بالای ۱۸ سال باید غربالگری فشارخون شوند؛ به این ترتیب که افراد ۱۸ تا ۳۹ سال هر سه تا پنج سال باید فشارشان را اندازه بگیرند و اگر در حد نرمال بود، سه تا پنج سال بعد، مجدد ارزیابی کنند.
وی ادامه داد: این افراد اگر به علت وزن بالا (توده بدنی ( BMI) بالاتر از ۲۵)، یا ماکسیمم فشار بین ۱۳۵ تا ۱۳۹ و مینیمم فشار ۸۵ تا ۸۹ میلی متر جیوه در معرض ابتلا به فشارخون بالا هستند، باید به صورت سالانه پایش شوند، افراد بالای ۴۰ سال نیز باید هرسال فشارخون خود را اندازهگیری کنند.
طاهرخانی با بیان اینکه فشار خون بالا سالانه بیش از ۱۰ میلیون مرگ و میر را به خود اختصاص میدهد، به راههای پیشگیری از فشار خون در افراد اشاره کرد و گفت: حفظ وزن مطلوب، اصلاح سبک زندگی، پرهیز از رژیم غذایی ناسالم مثل مصرف غذاهای سرخ کردنی، چرب، آماده و کنسروی، حذف اسیدهای چرب ترانس، خودداری از مصرف الکل و دخانیات و پرهیز از مصرف نمک بیش از یک قاشق چایخوری از جمله اقداماتی است که در راستای پیشگیری از ابتلا به پرفشاری خون بسیار کمک کننده خواهد بود.
متخصص بیماریهای قلب و عروق با اشاره به اینکه هدف سازمان بهداشت جهانی، کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون بالا تا سال ۲۰۲۵ است، بیان کرد: این مهم با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقع بیماری امکان پذیر است، یکی از اقدامات در این راستا، کنترل فشارخون بیمارانی است که به هر بهانهای به مراکز درمانی و کلینیکها مراجعه میکنند، بسیج عمومی و راهاندازی کمپینهای اطلاع رسانی اهمیت فشارخون و تشخیص و درمان به موقع آن، میتواند در افزایش سواد سلامت مردم نیز موثر باشد.
فشارخون بالا قابل درمان نیست، فقط کنترل می شودطاهرخانی، تصریح کرد: بعد از تشخیص، درمان مناسب و کافی منجر به کاهش خطرات حمله قلبی و عروقی خواهد شد، اما مشکل اصلی برای کنترل فشارخون، عدم پذیرش بیماران است؛ علی رغم پیشرفتهای بسیار در حوزه درمان، اغلب بیماران یا داروهایشان را مرتب مصرف نمیکنند، یا تصور میکنند پرفشاری خون قابل درمان است و با کاهش فشار ناشی از درمان، بلافاصله دارو را قطع میکنند، این آگاهی باید به بیمار داده شود که فشارخون یک بیماری قابل کنترل است، نه قابل درمان؛ این کنترل هم به روش دارو درمانی انجام میشود.
متخصص بیماریهای قلب و عروق دانشگاه اظهار کرد: خط اول درمان پرفشاری خون میتواند از گروه دیورتیکهای تیازیدی، کلسیم بلاکرها، مهارکننده آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین (ACE-inhibitor) یا داروهای مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین (ARBs) باشد.
طاهرخانی درباره مزایای داروهای ترکیبی نیز عنوان کرد: داروهایی که از ترکیب دو یا سه نوع دارو تولید میشوند، قابل استفاده به صورت یک بار در طول روز هستند و برای کنترل فشارخون بسیار موثر عمل میکنند. همین ویژگی داروها موجب کاهش احتمال فراموشی مصرف و یا عدم مصرف میشود.
فلوشیپ اقدامات مداخله ای قلب و عروق ادامه داد: توصیه انجمن جهانی فشار خون بر پیروی از یک راهبرد دارویی یکسان در تمام کشورها با طیفهای مختلف اقتصادی و بهداشتی است، البته ما در کشور ملزم به استفاده از این الگوریتم نیستیم و استفاده از داروهای ترکیبی با مصرف یک بار در روز با کارایی موثر، از اولویتهای تجویزی است که نمونههای داخلی آن هم تولید شدهاند.
وی اظهار کرد: نشانههایی از ابتلا به فشار خون بالا ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن میتوان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.
این متخصص بیماریهای قلب و عروق ادامه داد: هیچ کدام از این نشانههایی که به آن اشاره شد، اختصاصی نیستند و صرفا برای مشکوک شدن به وجود خطر پرفشاری خون نباید منتظر بروز این علامتها بود.
وی در پایان با اشاره به اینکه داروهای فشارخون مثل هر دارویی ممکن است عوارضی داشته باشد، گفت: سرفه، خارش گلو و ورم پا از جمله این عوارض است که فرد باید در صورت مشاهده به پزشک مراجعه کند تا داروی مناسبتر جایگزین شود.
انتهای پیام/
کد خبر: 1229265 برچسبها دانستنی ها